"Πρόταση προς τους απανταχού Έλληνες: Άμεση προώθηση του παρόντος για ενημέρωση . Αντίδραση με μποϊκοτάρισμα των εκδόσεων και άμεση διαμαρτυρία μας προς National Geographic! Yπόδειγμα επιστολής και στοιχεία e-mail στο τέλος. Ποιοί είναι αυτοί οι απαίδευτοι και απάτριδες, που θα μας επιβάλλουν να πτωχεύσουμε ακόμη και στη γλώσσα και τον πολιτισμό μας ...; Να πούμε και εδώ ένα ηχηρό ΟΧΙ στα μυστικά τους σχέδια . Οι Έλληνες είναι γεννημένοι να πολεμούν για την πατρίδα και την ελευθερία τους. Δεν θα την παραδώσουν σε κανένα άθλιο νεοταξίτη προδότη πολιτικό ή παραδόπιστο κακομοίρη "επιχειρηματία" "!
Το Nasional Geografic (sic!) καταργεί την ελληνική γραφή;
Κρατάω στα χέρια μου το πρώτο μέρος της Ιλιάδας του Ομήρου, της σειράς "Βιβλιοθήκη Αρχαίας Ελλάδας" του National Geographic από τις εκδόσεις 4Π (Τέσσερα Πι Α.Ε.). Η μετάφραση (sic!) του ομηρικού κειμένου είναι του Αλέξανδρου Πάλλη (1851-1935).
Κατάργηση του "οι"
Ανοίγω τυχαία το βιβλίο. Πέφτω στις σελίδες 282-283. Πάρτε μία γεύση τι διάβασα. Στίχος 101, "Κι όπιου (sic) μας είναι εδώ απ' τους διο (sic) γραφτό του να πεθάνει, ας πέσει". Από ότι ξέρω το όπιο ανακαλύφθηκε στην Δύση πολύ αργότερα από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, εκτός βέβαια κι αν οι Αχαιοί είχαν γνώσεις τις οποίες εμείς δεν γνωρίζουμε! Εκτός κι αν...εννοεί "όποιου". Γιατί όμως να το γράψει έτσι; Που πήγε το "οι"; Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα χωρία, όπως στον στίχο 92 που λέει, "κι όπιος (sic) νικήσει...", ενώ στον στίχο 153, καταργεί το "οι" και σε άλλη λέξη, όπου γράφει "τέτιοι (sic) στον πύργο κάθουνταν...".
Κατάργηση του "υ"
Επίσης στον στίχο 101, σελίδα 282, αντί για 'δυο' διαβάζουμε 'διο'. O δαίμων του τυπογραφέιου χτύπησε. Η μήπως όχι; Λίγο παρακάτω στον στίχο 110 διαβάζουμε, "πως πιο καλύτερα η δουλιά (sic) να βγει και από τους διο (sic) τους" και παρακάτω στίχος 116, "Κι ο Έχτορας τότε έστειλε διο κράχτες μες στη χώρα". Σε άλλο σημείο στον στίχο 142 λέει "...στα δάκρια (sic) βουτημένη" ενώ και στον στίχο 165, στην σελίδα 284 γράφει "που μούστειλαν (sic) τον πόλεμο και τα πολλά του δάκρια (sic)". Τι απέγινε το "υ"; Το καταργήσαμε και δεν το πήραμε είδηση; Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι συμπτωση. Το "υ" όμως καταργείται και ως ήχος "φ" όπως συμβαίνει στις λέξεις "αυτός", "αυτοί" κτλ. Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Στον στίχο 132, σελ. 283, γράφει "που πρώτα αφτοί (sic)...". Πιο πίσω στην σελίδα 280, στίχο 41, γράφει "Κάλια κι' αφτό (sic)...". Αρκετά παρακάτω, στην σελίδα 327, στίχο 405-406 γράφει "...κι εσένα σουστειλε (sic) αφτόν (sic)..." και λίγο πιο κάτω στίχος 422, "...γιατί αφτοί (sic) την έχουν μαγεμένα...". Και σε άλλες λέξεις όμως η γραφή του "υ" που ακούγεται "φ" καταργείται, όπως στην σελίδα 414, στον στίχο 580 γράφει, "τ' άλλο μισό έτσι αφύτεφτο (sic) χωράφι να διαλέξει" και λίγο πιο κάτω στον στίχο 590 λέει "Τότες με θρήνους μ' οδυρμούς το λατρεφτό (sic) του τέρι (sic)". Άλλο τρανταχτό παράδειγμα στην σελίδα 286, στον στίχο 258 όπου γράφει "...ομορφονιές και ζηλεφτά (sic) πουλάρια".
Όσο συνεχίζουμε να διαβάζουμε ανακλύπτουμε ότι το "υ" καταργείται και ως ήχος "β". Για παράδειγμα στην σελίδα 280, στον στίχο 47 διαβάζουμε "και το γιαλό ταξίδεβε (sic)...". Στην σελίδα 294, στον στίχο 454 γράφει, "τι σαν το μάβρο (sic) θάνατο τονέ μισούσαν όλοι", ενώ την ίδια λέξη συναντάμε στο θηλυκό γένος στην σελίδα 282, στον στίχο 103, όπου γράφει "Πρόβατο φέρτε ολόασπρο και προβατίνα μάβρη (sic)".
Κατάργηση το "ει"
Να΄ταν μόνο το "υ", όμως καλά θα ήταν. Από που κι ως που το 'δουλιά'; Κι αυτό 'σύμπτωση'; Μάλλον όχι, αφού πιο κάτω διαβάζουμε στον στίχο 131, σελίδα 283, "δουλιές (sic), που δε σ' τις βάνει ο νους, των Αχαιών και Τρώων". Και αρκετές σελίδες παρακάτω διαβάζουμε πάλι στον στίχο 427, "Δεν είναι, κόρη μου, οι δουλιές (sic) για σένα του πολέμου". Τι απέγινε το "ει"; Και δεν είναι μόνο το "δουλειά" που κακοποιείται κατά αυτόν τον τρόπο αλλά και η "αλήθεια", αφού διαβάζουμε στον στίχο 157, σελίδα 284, "Αλήθια (sic) αθάνατη θεά λες είναι σαν τη βλέπεις".
Κάπου εδώ οι αντοχές μου σε αυτήν την κακοποίηση καταρρέουν. Τελειώνοντας την αναφορά σε αυτήν την έκδοση, πάμε να δούμε τώρα μερικές φράσεις ως επιστέγασμα της αλλοίωσης που έχει υποστεί η ελληνική γλώσσα σεαυτήν. Ο στίχος 138, σελίδα 283, αποδίδεται ως εξής: "κι όπιος (sic) νικήσει, τέρι (sic) του αφτός (sic) θα σε κερδίσει". Ο στίχος 423, σελίδα 327 "κάπια (sic) απο' φτές (sic) χαϊδέβοντας (sic) τις όμορφες νυφούλες". Στην σελίδα 360, στον στίχο 497, γράφει "κι' έχυνες πικρά και μάβρα (sic) δάκρια (sic)".
Μετά από αυτά τα παραδείγματα θεωρώ σκόπιμο να υπενθυμίσω ότι το 2008 είδε το φως της δημοσιότητας μία επιστολή του Κύπριου ευρωβουλευτή Μάριου Ματσάκη, ο οποίος με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου και την οποία κοινοποίησε στους Έλληνες Ευρωβουλευτές, ζητά την απλοποίηση της ελληνικής γραφής.
Στην επιστολή του ο Κύπριος πρώην ευρωβουλευτής παραθέτει ως 'τροφή για σκέψη' τις εξής προτάσεις:
1. Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από το γράμμα 'ι'.
2. Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.
3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής: 'αι'--; 'ε', 'ει'--;'ι', 'οι--;ι', 'υι'--;ι', 'αυ'--;'αβ', 'ευ'--;'εβ'.
4. Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.
5. Να καταργηθεί το τελικό γράμμα 'ς' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'σ' (Πηγή:Εφημερίδα Το ΒΗΜΑ, "Κυριακή με την Πανδώρα").
Ας δούμε τώρα ποιές από αυτές τις προτάσεις του Κύπριου, υιοθετούνται από την έκδοση του Nasional Geografic (sic!). Είδαμε το "υ" να καταργείται στις λέξεις δυο και δάκρυα σε πλήρη συμφωνία με την πρόταση νούμερο 1 παραπάνω. Επίσης είδαμε το "-οι" να καταργείται από λέξεις όπως όποιος, κάποια και τέτοιοι και το "-ει" να καταργείται στις λέξεις αλήθεια και δουλειά συμφωνώντας με την πρόταση νούμερο 3 παραπάνω. Όσον αφορά την πρόταση ν.3, την είδαμε επίσης να εφαρμόζεται στην κατάργηση του "αι" στο ταίρι, του "αυ-" στις λέξεις αυτόν, αυτοί, αφύτευτο, λατρευτό και ζηλευτά και του "αυ-" στις λέξεις ταξίδευε, μαύρος, μαύρη και χαϊδεύοντας. Κι αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα που εντόπισα σε 6 μόνο διαφορετικές σελίδες κειμένου 240 σελίδων.
Είναι τυχαία άραγε αυτή η έκδοση της Ιδιάδας και η ορθογραφία που χρησιμοποιείται, την στιγμή που υπάρχουν επίσημες προτάσεις για την κατάργηση της ελληνικής γραφής και η Ακαδημία Αθηνών έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την αυξανόμενη αντικατάσταση της ελληνικής από την λατινική γραφή, ήδη πριν μια δεκαετία; Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τάσος Συριανός για το
anti-ntp.blogspot.com
http://mykonensis.blogspot.com/2011/10/nasional-geografic-sic.html
Αφού αρκούντως εκνευρίστηκα με τα ανωτέρω αποφάσισα και τους έστειλα την ακόλουθη επιστολή διαμαρτυρίας στο e-mail ngm@4pi.gr , την οποία με θέρμη συνιστώ να αποστείλετε και εσείς, όπως νομίζετε διατυπωμένη καλλίτερα:
"Προς NASIONAL GEOGRAFIEK EΛΛΑΔΟΣ
Είμαι ένας αναγνώστης σας, ο οποίος προσφάτως έλαβα γνώση ότι στη σειρά βιβλίων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, που εκδίδετε και κυκλοφορείτε στην Ελλάδα, αποφασίσατε αυθαιρέτως να διδάξετε στους Έλληνες μία νέα γραμματική της γλώσσας μας, με κύριο χαρακτηριστικό της κατάργηση των διαφορετικών ι-η-υ-οι-ει και ο-ω , αλλά και των διφθόγγων. Συγκεκριμένα σε e-mail, που έλαβα, αναφαίρεται ότι στις σελίδες 282-283 στο πρώτο μέρος της Ιλιάδας του Ομήρου, Στίχος 101 γράφετε: "Κι όπιου (sic) μας είναι εδώ απ' τους διο (sic) γραφτό του να πεθάνει, ας πέσει". Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα χωρία, όπως στον στίχο 92 , που γράφετε, "κι όπιος νικήσει...", ενώ στον στίχο 153, καταργείτε το "οι" και σε άλλη λέξη, όπου γράφει "τέτιοι (sic) στον πύργο κάθουνταν...". Επίσης στον στίχο 101, σελίδα 282, αντί για 'δυο' διαβάζουμε 'διο'. Λίγο παρακάτω στον στίχο 110 διαβάζουμε, "πως πιο καλύτερα η δουλιά (sic) να βγει και από τους διο (sic) τους" και παρακάτω στίχος 116, "Κι ο Έχτορας τότε έστειλε διο κράχτες μες στη χώρα". Σε άλλο σημείο στον στίχο 142 λέει "...στα δάκρια (sic) βουτημένη", ενώ και στον στίχο 165, στην σελίδα 284 γράφει "που μούστειλαν (sic) τον πόλεμο και τα πολλά του δάκρια (sic)". Τι απέγινε το "υ"; Στον στίχο 132, σελ. 283, γράφετε "που πρώτα αφτοί (sic)...". Πιο πίσω στην σελίδα 280, στίχο 41, γράφετε"Κάλια κι' αφτό (sic)...". Αρκετά παρακάτω, στην σελίδα 327, στίχο 405-406 γράφετε "...κι εσένα σουστειλε (sic) αφτόν (sic)..." και λίγο πιο κάτω στίχος 422, "...γιατί αφτοί (sic) την έχουν μαγεμένα...". Και σε άλλες λέξεις όμως η γραφή του "υ" που ακούγεται "φ" καταργείται, όπως στην σελίδα 414, στον στίχο 580 γράφετε, "τ' άλλο μισό έτσι αφύτεφτο (sic) χωράφι να διαλέξει" και λίγο πιο κάτω στον στίχο 590 λέτε "Τότες με θρήνους μ' οδυρμούς το λατρεφτό (sic) του τέρι (sic)". Άλλο τρανταχτό παράδειγμα στην σελίδα 286, στον στίχο 258 όπου γράφετε "...ομορφονιές και ζηλεφτά (sic) πουλάρια". Όσο συνεχίζουμε να διαβάζουμε ανακλύπτουμε ότι το "υ" καταργείται και ως ήχος "β". Για παράδειγμα στην σελίδα 280, στον στίχο 47 διαβάζουμε "και το γιαλό ταξίδεβε (sic)...". Στην σελίδα 294, στον στίχο 454 γράφει, "τι σαν το μάβρο (sic) θάνατο τονέ μισούσαν όλοι", ενώ την ίδια λέξη συναντάμε στο θηλυκό γένος στην σελίδα 282, στον στίχο 103, όπου γράφει "Πρόβατο φέρτε ολόασπρο και προβατίνα μάβρη (sic)". Πιο κάτω διαβάζουμε στον στίχο 131, σελίδα 283, "δουλιές (sic), που δε σ' τις βάνει ο νους, των Αχαιών και Τρώων". Και αρκετές σελίδες παρακάτω διαβάζουμε πάλι στον στίχο 427, "Δεν είναι, κόρη μου, οι δουλιές (sic) για σένα του πολέμου". Τι απέγινε το "ει"; Διαβάζουμε στον στίχο 157, σελίδα 284, "Αλήθια (sic) αθάνατη θεά λες είναι σαν τη βλέπεις". Ο στίχος 138, σελίδα 283, αποδίδεται ως εξής: "κι όπιος (sic) νικήσει, τέρι (sic) του αφτός (sic) θα σε κερδίσει". Ο στίχος 423, σελίδα 327 "κάπια (sic) απο' φτές (sic) χαϊδέβοντας (sic) τις όμορφες νυφούλες". Στην σελίδα 360, στον στίχο 497, γράφει "κι' έχυνες πικρά και μάβρα (sic) δάκρια (sic)".
Επειδή το περιοδικό σας προέρχεται από ένα διεθνή όμιλο και περιοδικό, που εκδίδεται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, υποθέτω ότι θα έπρεπε να έχετε εμπεδώσει τον απαιτούμενο σεβασμό στις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, μία από τις σπουδαιότερες των οποίων είναι η γλώσσα της. Η γλώσσα, που συνδέεται με άρρηκτα πολιτιστικά στοιχεία και νοητικές κατακτήσεις, μία από τις σημαντικότερες των οποίων αν όχι η πλέον εξελιγμένη, σε διεθνές επίπεδο, με βάση επιστημονικά στοιχεία γλωσσολόγων, είναι η Ελληνική.
Για να έχετε μία εικόνα της αυθαιρεσίας σας δοκίμασα να μετατρέψω και εγώ μόνος μου την ορθογραφία της επωνυμίας της εταιρίας σας !!! Πώς σας φαίνεται και έτσι δεν καταλαβαίνετε σε ποιόν απευθύνομαι ...;
Εφ' όσον τα όσα διάβασα σε e-mail αληθεύουν και αποτελούν μία συνειδητή επιλογή της εταιρίας σας, ως προς το οποίο θα ήθελα μία απάντησή σας, σας ενημερώνω ότι με βρίσκετε κάθετα αντίθετο της επιλογής σας αυτής, την οποία θεωρώ ότι οφείλετε στον Ελληνικό λαό, να τη διορθώσετε αμέσως, ζητώντας και μία δημόσια συγνώμη.
Η Ελληνική γλώσσα δεν αποτελεί ούτε εταιρία, ούτε κράτος, για να παιχτεί στο διεθνές χρηματιστήριο πολιτιστικών αξιών και να πτωχεύσει , ούτε μέσο επί του οποίου λίγοι κερδοσκόποι θα παίξουν τα σύγχρονα διεθνιστικά παιχνίδια τους, αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα και εσείς αποτελείτε μέρος αυτών των ενεργειών, πρέπει να γνωρίζετε ότι θα μας έχετε απέναντι και όχι μαζί σας.
Ευελπιστώντας ότι πρόκειται περί ΛΑΘΟΥΣ σας και των αυτονόητων ενεργειών σας.
Με την εναπομείνασα εκτίμηση και με την αυτονόητη αναστολή αγοράς κάθε έκδοσής σας μέχρις αποκαταστάσεως της γλώσσας των εκδόσεών σας.
Κυριάκος Κόκκινος - Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω
Δικηγορικό Γραφείο Κυριάκου Κόκκινου & Συνεργατών
ΑΘήνα: Κάνιγγος 33-τηλ. 2103300990-1-2
Παλλήνη: Ελ. Βενιζέλου 18-τηλ. 2106666658
Kιν. τηλ. 6973022722
E-mail: kokkinosinterlaw@hotmail.com
Δικηγορικό Γραφείο Κυριάκου Κόκκινου & Συνεργατών
ΑΘήνα: Κάνιγγος 33-τηλ. 2103300990-1-2
Παλλήνη: Ελ. Βενιζέλου 18-τηλ. 2106666658
Kιν. τηλ. 6973022722
E-mail: kokkinosinterlaw@hotmail.com
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία αποστολής της επιστολής διαμαρτυρίας, την οποία ενισχύω αποστέλλοντάς την κι ο ίδιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤάσος Συριανός.