Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΟΤΑΝ Ο ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΕΝΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ..‏

Προ ημερών σας στείλαμε την συνημμένη ευπρεπέστατη επιστολή του Αντιπλοιάρχου ε.α.Γιάννη Σταθοπουλου[διατελέσαντος Βουλευτού και Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας.] σχετικά με την ΑΟΖ,
Ο κ Εμμανουήλ Γούναρης του απαντά σήμερα στην Καθημερινή με έκδηλο εκνευρισμό , περίσσευσα αγένειας.και αλαζονευομένης έπαρσης..
Προφανώς  ο Αντιπλοίαρχος Σταθόπουλος δεν έχει ανάγκη υποστηρικτών γιατί σε όλη του τη ζωή ήταν αγωνιστής της πράξης και μάλιστα μπροστάρης,
Μπορείτε να κρίνετε μονοί σας την αμηχανία του κ Γούναρη αλλά και το αγενές ύφος του που απάδει   όχι μόνον σε επιστήμονα.αλλά σε καθημερινό άνθρωπο και προφανέστατα δεν είναι επιστημονικό επιχείρημα.
Δ.Αλευρομαγειρος
--------------------------------------------------------------
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16/11/2011,Στηλη Αναγνωστων,
Πραγματικότης και ΑΟΖ
Kύριε διευθυντά
Σε επιστολή του στην «Καθημερινή» της 12/11/11 ο κ. Ιωάννης Σταθόπουλος σχολιάζει άρθρο του υπογράφοντος αναφορικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) που είχε δημοσιευθεί στην «Καθημερινή» της 12/10/11 με τίτλο «Πολιτικές εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων». Θα ήθελα να πληροφορήσω, λοιπόν, τόσο τον κ. Σταθόπουλο όσο και τον υποβολέα της επιστολής αυτής, ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα που αναγνωρίζει η Σύμβαση του 1982 στο παράκτιο κράτος αναφορικά με τον βυθό και το υπέδαφος της ΑΟΖ υπερκαλύπτονται από τα αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα που αναγνωρίζει η Σύμβαση αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα, αφού πάντα ο βυθός και το υπέδαφος της ΑΟΖ αποτελεί υφαλοκρηπίδα, τα δε δικαιώματα του παρακτίου κράτους στην υφαλοκρηπίδα του δεν εξαρτώνται από κατοχή πραγματική ή ιδεατή ή απ’ οποιαδήποτε ρητή διακήρυξη, αφού η ζώνη της υφαλοκρηπίδος ενός κράτους υφίσταται από την ημερομηνία ανεξαρτησίας του ή κάλλιστα από το 1942, ημερομηνία που εμφανίστηκε στο Διεθνές Δίκαιο η νομική έννοια αυτής, με βάση τη Σύμβαση της Παρίας, ενώ η ΑΟΖ χρήζει υιοθέτησης. Οπότε, η εξερεύνηση και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της υφαλοκρηπίδος μας ουδεμία σχέση έχει από προηγούμενη υιοθέτηση ΑΟΖ.
Αλλωστε, σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 3 της Σύμβασης του 1982, τα δικαιώματα που αναφέρονται στον βυθό και το υπέδαφος της ΑΟΖ ασκούνται σύμφωνα με το μέρος VI της Σύμφασης περί υφαλοκρηπίδος. Επομένως η εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων της υφαλοκρηπίδος ουδόλως εξαρτάται από υιοθέτηση προηγουμένως ΑΟΖ. Ακόμη, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος και της ΑΟΖ διέπονται από τις ίδιες διατάξεις, η δε οριοθετική γραμμή αυτών πάντα συμπίπτει. Η υιοθέτηση ΑΟΖ προσδίδει ορισμένα δικαιώματα στο παράκτιο κράτος αναφορικά με την υδάτινη στήλη αυτής και τον υπεράνω της στήλης άνεμο, όπως ενέργεια από τα ρεύματα και τον άνεμο, κυριαρχικά δικαιώματα αλιείας, δικαιοδοσία αναφορικά με τη διενέργεια θαλασσίων επιστημονικών ερευνών και προστασία και διατήρηση του θαλασσίου περιβάλλοντος.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, ο κ. Σταθόπουλος και όσοι υποστηρίζουν την άμεση υιοθέτηση από τη χώρα μας ΑΟΖ να γνωρίζουν ότι σε ένα νομικό κείμενο (Σύμβαση κ.λπ.) πάντα το περιεχόμενο ενός άρθρου πρέπει να ερμηνεύεται σε συνδυασμό και με άλλα άρθρα. Αντί λοιπόν να υποστηρίζουν την άμεση υιοθέτηση εκ μέρους της χώρας μας ΑΟΖ, καλό θα ήταν να υποστηρίζουν την επέκταση της αιγιαλίτιδος ζώνης μας στα 12 ν.μ. Αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ. σε συνδυασμό με την υφαλοκρηπίδα μάλλον καθιστά περιττή τουλάχιστον για τώρα, υιοθέτηση εκ μέρους της χώρας μας ΑΟΖ. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι η ΑΟΖ είναι καταδικαστέα ως θαλάσσια ζώνη, όμως η υιοθέτηση αυτής τουλάχιστον από πολιτικής πλευράς μάλλον πρέπει να ακολουθήσει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος. Καθόσον τα εξωτερικά όρια αυτής θα είναι δεδομένα λόγω της ταύτισης της οριοθετικής γραμμής των δύο αυτών ζωνών.
Καλό θα ήταν αν μπορούσε ο κ. Σταθόπουλος να επισκεφθεί ορισμένες παραδόσεις αναφορικά με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ή στα Πολιτικά τμήματα των Νομικών Σχολών της χώρας μας ώστε να του λυθούν ορισμένες απορίες και να εμπλουτίσει έτσι τις γνώσεις του.
Το άρθρο μου στην «Καθημερινή» της 12/10/11 αποτέλεσε και αποτελεί κατά γενική ομολογία καθηγητών του Διεθνούς Δικαίου μία άριστη σύντομη πραγματεία από νομικής και πολιτικής πλευράς.
Εμμανουηλ Γουναρης - Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, τέως εμπειρογνώμων πρεσβευτής για θέματα Δικαίου Θαλάσσης στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικων

--
 
Για την AOZ
Kύριε διευθυντά
Mε τον τίτλο «Πολιτικές Eκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων» εδημοσιεύθη στην «K» άρθρο τού κ. Eμμ. Γούναρη.
Eντύπωση προκαλεί, μεταξύ άλλων, η κατωτέρω παράγραφος την οποία αντιγράφω:
«H υιοθέτηση της AOZ από ένα παράκτιο κράτος προσδίδει σε αυτό μόνο κυριαρχικά δικαιώματα αλιείας, αποκλειστική αρμοδιότητα προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος και κυριαρχικά δικαιώματα χρησιμοποιήσεως του υπερκειμένου της υδάτινης στήλης ανέμου για παραγωγή αιολικής ενέργειας και τίποτε άλλο. Tο τελευταίο αυτό καλό είναι να το γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με την εξερεύνηση και εξόρυξη των υδρογονανθράκων των θαλασσίων ζωνών και να μην προβαίνουν σε λανθασμένες εκτιμήσεις».
Oμως, στα άρθρα 55-57 της Διεθνούς Συμβάσεως του Δικαίου της Θαλάσσης του 1982 ως AOZ ορίζεται:
«H πέραν της παρακείμενης της Aιγιαλίτιδος Zώνης περιοχή μέχρι 200 ναυτικά μίλια από τις “γραμμές βάσης” από τις οποίες μετρείται το πλάτος της αιγιαλίτιδος ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών, ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θαλάσσης».
Eπομένως, η διαφορά της ανωτέρω παραγράφου του άρθρου με το κείμενο της Διεθνούς Συμβάσεως είναι εμφανής, διότι το κράτος στο οποίο ανήκει η AOZ δύναται να εκμεταλλευθεί, εκτός της υδάτινης στήλης και της υπεράνω της επιφανείας της θαλάσσης περιοχής και τον βυθό και το υπέδαφος της θαλάσσης! Tη διαφορά διακρίνει εύκολα ο αναγνώστης.
Σημειώνω επίσης ότι ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Mέριλαντ κ. Kαρυώτης, μέλος της αντιπροσωπείας στις συζητήσεις για το ισχύον Δίκαιον της Θαλάσσης, σε περυσινή συνέντευξή του σε τ/ο σταθμό ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Oταν εθεσπίσθη η AOZ και εκάλυπτε πλήρως την υφαλοκρηπίδα και ακόμη μεγαλύτερη περιοχή απ’ αυτήν, ετέθη το ερώτημα εάν πρέπει να τη διατηρήσουν! Tελικά απεφάσισαν να διατηρηθεί ως γεωλογικός όρος.
Eξ όσων γνωρίζω, τροποποίηση των ανωτέρω άρθρων δεν έχει επέλθει. Ωσαύτως είναι γνωστόν ότι όλα τα κράτη που προσφεύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Xάγης για την υφαλοκρηπίδα ταυτοχρόνως προσφεύγουν και για την AOZ».
O αείμνηστος διαπρεπής διπλωμάτης Iωάννης Tζούνης, όταν εθεσπίσθη η AOZ, σε επιστολή του προς Bρετανό πρέσβυ έγραφε: «H AOZ συμφέρει πάρα πολύ την Eλλάδα εν αντιθέσει με την Tουρκία». O κ. Γούναρης προσπαθεί να μας πείσει ότι 137 κράτη που έχουν δημιουργήσει AOZ, έχουν κάνει ένα μεγάλο λάθος όπως έχουν κάνει το ίδιο λάθος και η Kύπρος και το Iσραήλ που έκαναν οριοθέτηση AOZ. Tα κράτη αυτά, όχι μόνον κάνουν έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην AOZ τους, αλλά ούτε καν προτίθενται να κάνουν οριοθέτηση υφαλοκρηπίδος διότι απλούστατα αυτή η έννοια έχει ξεπερασθεί από την έννοια της AOZ.
Iωαννης Π. Σταθοπουλος / Aντιπλοίαρχος Π.N. ε.α. / Πρώην βουλευτής Λακωνίας και υφυπουργός Eθνικής Aμύνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου