Ο Θεός είναι ποιητής και δημιουργός των αγγέλων, αφού τους έφερε από το μη ον στο είναι και τους έκτισε, κατά την εικόνα που συγγενεύει με αυτόν, ως φύση ασώματη, κάτι σαν πνεύμα ή άϋλη φωτιά.
Άγγελος είναι ουσία νοερή, αεικίνητη, αυτεξούσια, ασώματη, λειτουργός του Θεού, που έχει λάβει την αθανασία στη φύση κατά χάρη. Εντούτοις ο άγγελος λέγεται ασώματος και άυλος, όταν συγκρίνεται με μας, γιατί πραγματικά άυλο και ασώματο είναι μόνο το Θείον.
Είναι λοιπόν φύση λογική και νοερή και αυτεξούσια, τρεπτή κατά τη γνώμη, δηλαδή εθελότρεπτη γιατί καθετί το κτιστό είναι και τρεπτό. Ενώ μόνο το άκτιστο, ο Θεός, είναι άτρεπτο, και κάθε λογικό είναι αυτεξούσιο.
Ο άγγελος δεν μπορεί να μετανοήσει , γιατί είναι ασώματος. Ο άνθρωπος εξαιτίας της αρρώστιας του σώματος, έλαβε την μετάνοια δώρο ισόβιο.
Είναι αθάνατος όχι κατά φύση, αλλά κατά χάρη γιατί κάθετί που αρχίζει έχει κατά φύση και τέλος.
Οι άγγελοι είναι δεύτερα φώτα νοερά, που έχουν το φωτισμό από το πρώτο και άναρχο φως, δεν χρειάζονται γλώσσα και ακοή, αλλά χωρίς προφορικό λόγο μεταδίδουν μεταξύ τους τις σκέψεις και τις θελήσεις τους.
Τα ονόματα των αγγέλων είναι δηλωτικά της ιδιότητός τους.
Άγγελος: Η λειτουργία του αγγελιοφόρου
Σεραφίμ: Εμπρηστής, η αεικινησία της θερμότητας, έντονη δύναμη.
Χερουβίμ: Σοφία, πλήθος γνὠσεων που μεταδίδεται. Είναι κοντά στον Θεό και δέχονται πρώτοι την Θεοφάνεια.
Θρόνοι: δεν έχουν σχέση με υλικά. Ευρίσκονται τοποθετημένοι κατά την άνοδο προς τον Θεό και δέχονται θείες εντολές.
Ραφαήλ: ο Θεός θα θεραπεύσει.
Γαβριἠλ: ο ήρως του Θεού.
Μιχαήλ τις ο Θεός, Θεόμορφος
Ονομάζονται και άνεμοι για την άμεση πτήση παντού
Αέρια πνεύματα, για την ομοιότητα με το Θείον.
Νεφέλη, διότι είναι πλήρεις από κρυφό φώς, που το μεταβιβάζουν (ιδιότητα ζωτικότητος).
Αγγελικές Τάξεις
Πρώτη Τριάδα
Σεραφίμ εξαπτέρυγα
Χερουβίμ πολυόμματα με ικανότητα να βλέπουν και να γνωρίζουν το Θεό
Θρόνοι αυστηρά μακρυά από κάθε τι ταπεινό σε υπερκόσμια ανηφοριά, δεκτικοί της θείας επιφοιτήσεως. Η τάξη αυτή είναι πιο κοντά στο Θεό. Κυκλικά χορέυουν, απλά και ατελείωτα, σύμφωνα με την αγγελική αεικινησία, γύρω από την αιώνια γνώση του Θεού και ψἀλλουν : « ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΔΟΞΑ ΚΥΡΙΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΥΤΟΥ».
Δεύτερη Τριάδα
Τα ονόματα δείχνουν τις ιδιότητες του Θεού που έχουν μιμηθεί.
Κυριότητες: έχουν τάση προς τα άνω με ελευθερία, όπως και κυριότητα.
Δυνάμεις: ανδρεία στην υποδοχή του Θεϊκού φωτισμού και στη μίμηση του Θεού.
Εξουσίες: με ευταξία υψώνονται προς τον Θεόν.
Τρίτη Τριάδα
Αρχές: ηγεμόνες της τάξεώς τους με ολική στροφή προς τον Θεό.
Αρχάγγελοι: επικοινωνούν με τις Αρχές και μεταφέρουν τον φωτισμό στους Αγγέλους, για να τον φανερώσουν στους ανθρώπους.
Ἀγγελοι: ονομάζονται κυρίως άγγελοι, αποδέχονται ιεραρχικά ό,τι έρχεται από τον Θεό με αγαθή διάθεση και το φέρουν στους ανθρώπους.
Η ουράνια ιεραρχία είναι τάξη ιερή, γνώση και ενέργεια, που θέλει να αφομοιωθεί, όσο είναι δυνατόν, με τη θεϊκή μορφή και ανάλογα με το φωτισμό του Θεού να τον μιμηθεί.
Η κάθε τάξη δέχεται τον φωτισμό, από την πηγή του φωτός, καθαίρεται και φτάνει στην τελείωση.
Με την σειρά της μεταδίδει τον φωτισμό στην επόμενη, στην πορεία τους για την μακαριότητα.
Αρχή του φωτισμού ο Θεός ως ουσία και αιτία του φωτός.
Οι αγγελικές υπάρξεις έχουν έργο τους την μίμηση του Θεού, το θεομίμητον.
Συμμετέχουν στο ιερό μυστήριο της Θεϊκής παρουσίας.
Η μετάδοση της θεϊκής σοφίας από την μία τάξη στην άλλη είναι και αποδοχή του Θεού.
Ο αρχηγός της τάξεως, που βρίσκεται κοντά στη γη, και αυτός που πήρε από τον Θεό την εξουσία να φρουρεί τη γη, με αυτεξούσια προαίρεση αλλοιώθηκε από την κατά φύση κατάσταση στην παρά φύση και ύψωσε τον εαυτό του εναντίον του Θεού. Αφού απομακρύνθηκε από το αγαθό, βρέθηκε στο κακό. Μαζί του αποσπάσθηκε και τον ακολούθησε και έπεσε πλήθος αγγέλων, που ήταν ταγμένοι υπό την εξουσία του.
Και ο Εωσφόρος ήταν σε ένα τάγμα, υπερηφανεύτηκε και θέλησε να βάλει τον θρόνο του υπεράνω του Θεού. Έπεσε σαν αστραπή στον Άδη, παρέσυρε και το τάγμα όλο. Τότε ο Αρχηστράτηγος Μιχαήλ εστάθη στη μέση των ταγμάτων που συνάχθησαν (8 Νοεμβρίου) και είπε: «Στώμεν μετά φόβου Θεού» και έμειναν όλοι στη θέση τους.
Από την παραβολή του Κυρίου (Λκ 15.4) που ο βοσκός αφήνει τα 99 πρόβατα, για να αναζητήσει το ένα που χάθηκε, συμπεραίνουν μερικοί ότι ο Χριστός άφησε τα 99 αγγελικά τάγματα του ουρανού και εσαρκώθη, για να σώσει τον Αδάμ.
Άλλοι από την παραβολή της γυναικός, που έχασε μια δραχμή από τις 10 και την αναζητούσε επιμελώς (Λκ 15.8) λέγουν ότι 9 είναι τα τάγματα των Αγγέλων και 10ος ο Αδάμ.
Ο Νόμος εδόθη δι’αυτών.
Οι Άγγελοι καθοδηγούσαν του Πατέρες προ του Νόμου και μετά, με οράματα και προφητεἰες.
Ο Ιησούς, όταν ανέλαβε το έργο της σωτηρίας μας, είναι στην τάξη των Αγγέλων και έλαβε το όνομα «της μεγάλης βουλής του Θεού Άγγελος». Μας μετέφερε όσα άκουσε από τον Πατέρα.
Οι Άγγελοι στην υπηρεσία των ανθρώπων, κληρονόμων της σωτηρίας.
Προστατεύουν πρόσωπα και λαούς. Βοηθούν κάθε έθνος να γνωρίζει την μία αρχή όλων π.χ. ο Μιχαήλ ήταν άρχων του Ιουδαϊκού λαού. Όμως τα έθνη κατευθύνθηκαν και σε ανύπαρκτους Θεούς από δική τους φιλαυτία και αυθάδεια.
Αποκαλύπτουν το θέλημα του Θεού. Εκτελούν τις αποφάσεις του Θεού. Μεταφέρουν την προσευχή των ανθρώπων προς τον Θεό. Χαίρονται για την μετάνοια και σωτηρία των ανθρώπων. Υπερασπίζονται τους πιστούς σε δύσκολες στιγμές.
Οι τρεις παίδες Ανανίας, Αζαρίας, Μισαήλ, που δεν προσκύνησαν τη χρυσή εικόνα του βασιλέα των Περσών. Στο καμίνι ο αρχάγγελος Μιχαήλ δρόσιζε τις φλόγες και δεν έπαθαν κακό. Ο ίδιος ο Ναβουχοδονόσορ αναρωτήθηκε ποιος ήταν ο τέταρτος μέσα στο καμίνι.
Ο προφήτης Βαλαάμ πηγαίνοντας στην Ιεριχώ, να συναντήσει τον άρχοντα που κινδύνευε από τον Μωυσή, με θυμό χτυπούσε το ζώο που λοξοδρομούσε. Κι εκείνο μίλησε «τι με δέρνεις; Άγγελος Κυρίου με εμποδίζει». Κι ο Βαλαάμ αφού δέχτηκε τις διαταγές του Αγγέλου, προχώρησε.
Πρώτα οι Άγγελοι έμαθαν το μυστήριο της φιλανθρωπίας του Θεού. Ο Γαβριήλ φανέρωσε στο Ζαχαρία την γέννηση του Ιωάννου του Προδρόμου και στην παρθένο Μαρία το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεού.
Το όραμα του Ησαΐα.
«…είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού…και Σεραφίμ ειστήκεσαν κύκλω αυτού, εξ πτέρυγες τω ενί, και ταις μεν δυσί κατέκαλυπτον το πρόσωπον, ταις δε δυσί κατακάλυπτον τους πόδας και ταις δε δυσί επέταντο…και έλεγον άγιος άγιος άγιος Κύριος σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού.
Και απεστάλη εν των Σεραφίμ και εν τη χειρί είχεν άνθρακα, ον τη λαβίδι έλαβεν από του θυσιαστηρίου, και ήψατο του στόματός μου και είπεν ιδού ήψατο τούτο των χειλέων σου και αφελεί τας ανομίας σου και τας αμαρτίαις σου περικαθαρίει» (Ησαΐας κεφ. Στ’ 1-7).
Την ίδια φράση λέγει ο ιερεύς μετά τη θεία Κοινωνία.
Οι προφήτες φαντάζονται τους Αγγέλους ως τροχούς από φωτιά, ζώα πύρινα, άνδρες αστραπόβολους, ποταμούς φωτιάς.
Είναι τροχοί φτερωτοί, που βαδίζουν πάντοτε προς τα εμπρός και ίσια στην στην υπερκόσμια πορεία τους γύρω από το Αγαθό και αποκαλύπτουν τα απόκρυφα.
Ποταμοί, διότι παρέχουν αυτό που δέχονται από τον Θεό με άφθονη ροή και ζωοποιό γονιμότητα.
Τα Σεραφίμ (εμπρηστές) ανάβουν φωτιές, έχουν την ενέργεια της φωτιάς.
Το πυρώδες σημαίνει το Θεόμορφο των ουρανίων.
( Η φωτιά, άγνωστη καθ’ εαυτήν, περνά ανάμεσα απ’ όλα και τους δίνει ενέργεια. Αλλοιώνει όσα την πλησιάζουν, τα φωτίζει, τους χαρίζει Θερμότητα. Είναι η αισθητή εικόνα της θεϊκής ενέργειας).
Φέρουν ένδυμα λαμπρό, κόκκινο από το θείο φως, που το δέχονται και το ακτινοβολούν.
Η ζωή τους είναι αφιερωμένη στον Θεό. Είναι οι θεατές του μυστικού μεγαλείου. Γι’ αυτό το ένδυμά τους ιερατικό με ζώνη, φρουρό των δυνάμεών τους, χωρίς φόβο πτώσεως.
Τα ραβδιά σημαίνουν τη βασιλική τους ιδιότητα και την ευθύτητα στις πράξεις.
Κρατούν πέλεκυ, δόρατα, διότι διαιρούν και διακρίνουν τα ανόμοια.
Σύμβολα της κρίσης του Θεού για δωρεά και ευτυχία, τιμωρία και απαλλαγή είναι τα όργανα που φέρουν.
Ο στολισμός τους με χαλκό είναι για την ομοιότητα με την φωτιά.
Με ήλεκτρο για την αδαπάνητη διαύγεια όπως του χρυσού, φωτεινή και ουράνια λάμψη, όπως του αργύρου.
Με πολύχρωμους λίθους λευκούς για την ομοιότητα με το φως. Κόκκινους με την φωτιά. Ξανθούς με τον χρυσό. Πράσινους με την νεανική ακμή.
Μέσα από υλικά σχήματα και μορφές μπορούμε να φτάσουμε στις απλές και χωρίς μορφή ουράνιες υπάρξεις.
Δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους – από την φύση μας – να φτάσει στην θεωρία των ουρανίων χωρίς αισθητές εικόνες.
Είναι φυσικό να πλανηθούμε νομίζοντας ότι οι ουράνιες υπάρξεις είναι άνδρες, που αστράφτουν και λαμποκοπούν με φορέματα φωτεινά.
Όμως μ’ αυτές τις ποιητικές μορφές προσπαθούμε να μη μείνουμε σ’ αυτές αλλά να φτάσουμε σε ανατάσεις υπερκόσμιες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου