Τι σημαίνει η «αρχή του αίματος (jus sanguinis)»;‏

Πολύ κουβέντα ξανάνοιξε μετά την γνωστή απόφαση του τμήματος του ΣτΕ(http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2011/02/blog-post.html), όπου αναγνωρίζει την «αρχή του αίματος (jus sanguinis)» στο Ελληνικό Σύνταγμα. Αυτοί που είναι υπέρ του νόμου Ραγκούση υποστηρίζουν ότι το τμήμα  προφανώς  θεωρεί ότι η έννοια του Έθνους ταυτίζεται με την έννοια της φυλής, μιας ομάδας με κοινή βιολογική καταγωγή, της οποίας η καθαρότητα πρέπει να συντηρηθεί πάση θυσία, απομακρύνοντας κάθε αντίθετο νομικό εμπόδιο που απειλεί αυτή την σωματική διαδοχή. Με λίγα λόγια τους θεωρεί ρατσιστές. Είναι έτσι;

Καταρχήν όπως είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο(εκτός από αυτούς που προοωθούν τις γνωστές  εθνομηδενιστικές και ακραίες πολυπολιτισμικές απόψεις), η   «αρχή του αίματος (jus sanguinis)»  σημαίνει την εφαρμογή της νομικής έννοιας  της εθνο-φυλετικής καταγωγής. Οι Γερμανοί το ονομάζουν ως  Abstammungsprinzip,  δηλαδή  κριτήριο προέλευσης. Σε όλη την Ευρώπη, η ιθαγένεια δεν δίνεται αυτόματα όπως κάνει ο νόμος Ραγκούση(http://www.antibaro.gr/node/1025). Υπάρχουν προυποθέσεις και σαφής διαχωρισμός της Ιθαγένειας, Υπηκοότητας και Πολιτογράφησης(http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2009/12/blog-post_601.html). Κλείνοντας επισημαίνω ότι σύμφωνα λοιπόν με τον Καθηγητή Γεώργιο  Μαριδάκη (Ιδιωτικόν Διεθνές Δίκαιον, Τόμος 1ος, 1950, σελ. 20) η «αρχή του αίματος (jus sanguinis)» σημαίνει :

«Ο καθορισμός των στοιχείων δυνάμει των οποίων άνθρωπός τις είνε ιθαγενής Πολιτείας τινός βάσην έχει ή την αρχή του αίματος (jus sanguinis) ή την αρχήν του εδάφους (jus soli). Κατά την αρχήν του αίματος, η ιθαγένεια των γονέων καταλαμβάνει αυτοδικαίως το τέκνον άμα τη γεννήσει του, οπουδήποτε και αν γεννηθεί. *Το λεγόμενον jus sanguinis ουδεμίαν σχέσιν έχει με την θεωρίαν καθʼ ην οι πολίται της Πολιτείας πρέπει να ανήκουν εις την αυτήν φυλήν (Race)*. Η λέξις «αίμα» δεν πρέπει να παραπλανά. Jus sanguinis σημαίνει ότι ο γεννώμενος εκ γονέων εχόντων την ιθαγένειαν ωρισμένης Πολιτείας άμα τη γεννήσει του αποκτά αυτοδικαίως την ιθαγένειαν ην έχουν οι γονείς του. *Ουδαμώς σημαίνει ότι ιθαγενείς της Πολιτείας δύνανται να γείνουν μόνον οι ανήκοντες εις ωρισμένην φυλήν*»

 

Το αναφέρω διότι αυτό γράφτηκε επί εποχής δύσκολης σε ότι αφορά τα εθνο-φυλετικά και όχι της σημερινής όπου όλα τα έχουμε απλοποιήσει. Η λέξη «Έθνος» στην νεωτερική μορφή της, είναι μία έννοια που προβάλλει τα έθνη και τις εθνικές ταυτότητες ως απότοκα όχι μόνο βιολογικά αλλά και πολιτισμικά. Αυτό είναι κάτι που συνεχώς ξεχνάνε όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι της γάγγραινας που λέγεται πολυπολιτισμικότητας. Ξεχνάνε ότι εκτός από τους «Έλληνες πολίτες» υπάρχουν και «Εθνικά Έλληνες».  Νομικά νομίζω ότι ο Καθηγητής Μαριδάκης το εξηγεί ξεκάθαρα. Όπως έγραψα και παλιότερα, η λύση υπάρχει: Νομικός διαχωρισμός των εννοιών Ιθαγένειας, Υπηκοότητας και Πολιτογράφησης. Γιατί δεν το προτείνουν όλοι αυτοί οι υπέρμαχοι του νόμου Ραγκούση;