κυκλοφορεί το νεό τευχος του Άρδην (τ. 86)

Άρδην τ.86 – Η εξάντληση μιας εποχής – Από το Σύνταγμα στο Προεδρικό – Ρεμπέτικο και ελληνική παράδοση

ΦΑΚΕΛΟΣ: Η ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΦΑΚΕΛΟΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, δεν έχει μέχρι σήμερα αναλυθεί επαρκώς, με συνέπεια να κυριαρχεί ακόμα στην αντιπολίτευση απέναντι στην τρόικα και τη νέα Κατοχή, μια μορφή πασοκικού-μεταπολιτευτικού λαϊκισμού, η οποία συσκοτίζει την πραγματικότητα. Προσπαθώντας να αναβαθμίσει τον δημόσιο διάλογο γύρω από την (υπαρκτή) κρίση και να φωτίσει τα αίτια και τις πτυχές της, το 86^ο τεύχος του Άρδην ξεκινάει με ένα αφιέρωμα στην «εξάντληση της ιστορικής εποχής» που διανύουμε. Περιλαμβάνει κείμενα του Γιώργου Καραμπελιά (Η υπέρβαση του πνευματικού εκπασοκισμού), του Νίκου Ντάσιου (Διατροφική κρίση και όψεις κυριαρχίας), του Βασίλη Βιλιάρδου (Χρυσός και νομίσματα), του Ντέιβιντ Χάρβεϊ (Για να αλλάξει πραγματικά το σύστημα πρέπει να θυμώσουν οι εργαζόμενοι), καθώς και μία εκτενή ανάλυση των Τζιοβάνι Αρίγκι και Μπέβερλυ Σίλβερ (Το τέλος του μακρού 20^ου αιώνα) για την παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας, την μετατόπιση της διεθνούς οικονομίας από τη Δύση στην Ανατολή και τις «πιθανές εκδοχές του μέλλοντος», σύμφωνα με την ιστορική πορεία του καπιταλισμού.

***

Παράλληλα, στο δεύτερο αφιέρωμα του τεύχους, ανιχνεύεται το «κίνημα των πλατειών», ο «νέος ελληνικός Μάης». Περιλαμβάνει ένα σύντομο χρονικό του κινήματος, μία ανάλυση (Το ελληνικό κίνημα των πλατειών μπροστά σε νέα καθήκοντα) για το τέλος του «παράσιτου νεοέλληνα» και το μέλλον του αυτόνομου λαϊκού κινήματος που γεννιέται, «Η έκρηξη του κινήματος των ελληνικών πλατειών, αναπόφευκτα πυροδότησε μια συζήτηση σχετικά με το πως μπορεί να «μεταφραστεί» η κοινωνική τους ορμή σε μια πολιτική δύναμη ικανή να ανατρέψει το επικίνδυνο πλέον για την Ελλάδα και τους Έλληνες καθεστώς της ύστερης μεταπολίτευσης.

Όταν βλέπει κανείς ένα κομμάτι του ελληνικού λαού να αμφισβητεί μαζικά τον ρόλο του παθητικού θεατή στον οποίο τον είχε εγκλωβίσει η όψιμη κομματοκρατική μεταπολίτευση, να κατεβαίνει στις πλατείες και να διεκδικεί, –όχι μόνον να «αγανακτεί», αλλά και να συμμετέχει σε δομές αυτό-οργάνωσης και άμεσης δημοκρατίας– αντιλαμβάνεται ότι κάτι βαθύτερο έχει συντελεστεί στην κοινωνία. Ακολουθεί μία ανάλυση του Γιώργου Ρακκά για τα κινήματα του 21^ου αιώνα και τα νέα χαρακτηριστικά που προσλαμβάνουν σε πλανητικό επίπεδο , δύο κείμενα του Άριστου Μιχαηλίδη και της ομάδας σύνταξης του Cyprus IndyMedia για τους «αγανακτισμένους» στη Κύπρο και την κρίση του κυπριακού πολιτικού κατεστημένου με την ανάδυση του «κινήματος του προρεδρικού» και ένα κείμενο της ομάδας Ορμή Θύελλα για την αλλοτρίωση των… μολότοφ.

***

Στο τεύχος αυτό, επίσης, εγκαινιάζεται μια σειρά αφιερωμάτων στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό, με το πρώτο μέρος ενός εκτεταμένου αφιερώματος στο ρεμπέτικο τραγούδι. Στο πρώτο αυτό μέρος γίνεται μια ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη του ρεμπέτικου και τις αντιδράσεις που συνάντησε μέχρι τη δεκαετία του 1950. Περιλαμβάνει αναλύσεις των Παναγιώτη Κουνάδη και Κώστα Βλησίδη, καθώς και ιστορικά κείμενα, δημοσιεύματα και επιστολές των Ζαχαρία Παπαντωνίου, Δημήτρη Ψαθά, Σοφίας Σπανούδη, Γιώργου Μπουκουβάλα, Φοίβου Ανωγειανάκη, Α. Ξένου, Νίκου Πολίτη και Μάνου Χατζιδάκη, καθώς και μια πληθώρα ρεμπέτικων τραγουδιών, αρχίζοντας από τον Βαμβακάρη και φθάνοντας στον Άκη Πάνου και τον Σαββόπουλο.

Το τεύχος κλείνει με μία εκτενή επιστολή προς το περιοδικό από το Κουρδιστάν (Δημοκρατική συνταγματική λύση ή επαναστατικός λαϊκός πόλεμος) καθώς και εκτεταμένες βιβλιοπαρουσιάσεις και βιβλιοκριτικές, ανάμεσά τους αποσπάσματα από το τελευταίο βιβλίο του Σωτήρη Σόρογκα, παρουσιασεις του τελευταίου βιβλιου του Ου. Έκο καθώς εκείνου του Νίκου Μπινιάρη, από την Αγγέλα Ταβιανάτου.