Οι υπήκοοι της Ε.Ε., ακόμη και οι υπήκοοι της Τουρκίας που κατέχει το νησί μας, θα απολαμβάνουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα τη στιγμή που εμείς, πρόσφυγες στην ίδια μας την πατρίδα, επιβιώσαντες της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας την οποία υπεστήκαμε από τον Τουρκικό κράτος θα είμαστε πολίτες δεύτερης διαλογής χωρίς το δικαίωμα επιστροφής στη γενέθλια γη και χωρίς το δικαίωμα ψήφου. Η στέρηση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων μας θα γίνεται στη βάση της εθνικής μας καταγωγής.
Ο θεσμοθετημένος ρατσισμός που εμπεριέχεται στο κατά Χριστόφια περίγραμμα λύσης προωθεί μια λύση apartheid και καθιστά την Κύπρο έρμαιο των ορέξεων της Τουρκίας. Η δημοσιοποίηση των αισχρών πεπραγμένων του προέδρου και των παρατρεχάμενων του έφερε δικαίως και την αντίδραση και οργή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Παρά τις αντιδράσεις όμως απουσιάζει παντελώς από το δημόσιο διάλογο η οποιαδήποτε προσπάθεια εξήγησης αυτής της καταστροφικής πορείας.
Τι είναι αυτό που κινεί τον πρόεδρο και τη θλιβερή του κουστωδία σε αυτή την κατεύθυνση; Πώς είναι δυνατόν ο εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας να αποδέχεται και να προωθεί μια λύση η οποία να καταδικάζει το λαό μας σε μια ζωή δεύτερης κατηγορίας στον ίδιο μας τον τόπο;
Η απάντηση είναι τόσο οφθαλμοφανής που καθίσταται αδιανόητη στη λογική και με αυτό τον τρόπο παραμένει συγκαλυμμένη επιτρέποντας στον προδότη που μας κυβερνά να συνεχίζει ανενόχλητος την καταστροφική του πορεία.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας είναι ρατσιστής και εθνικιστής! Το διζωνικό έκτρωμα που προωθεί αποτελεί την προσπάθεια ολοκλήρωσης του Κυπροεθνικισμού.
Η πορεία του είναι το αποτέλεσμα του ισχυρότερου εθνικισμού που υπάρχει στην Κύπρο. Ο Δημήτρης Χριστόφιας είναι ο κορυφαίος εκπρόσωπος του ρεύματος του κυπριακού εθνικισμού που επιθυμεί ένα κράτος-έθνος των Κυπραίων.
Τι είναι ο Κυπροεθνικισμός;
Ο Κυπροεθνικισμός είναι ο εθνικισμός εκείνος που προσπαθεί να παρθενογενέσει το κράτος-έθνος των Κυπραίων. Είναι το ρεύμα πολιτικών, κεφαλαιοκρατών, ακαδημαϊκών, ιεραρχών και οπαδών τους που προωθούν την ιδέα της ύπαρξης ενός φανταστικού έθνους – του Κυπριακού – ως το έθνος στο οποίο ανήκουν οι πολίτες του νησιού μας και το οποίο θα πρέπει να έχει το δικό του κράτος.
Οι Ρίζες του κυπριακού εθνικισμού και η κυπριακή εθνογένεση ~ Μια σύντομη ιστορική αναδρομή
Οι ρίζες του εκτρώματος βρίσκονται στον ανίερο εναγκαλισμό της τοπικής άρχουσας τάξης και του τοπικού Κεφαλαίου συμπεριλαμβανόμενης και μεγάλης μερίδας της εκκλησίας με τους κατακτητές του νησιού και το Βρεττανικό imperium. Μέσα από τη συμμαχία των πιο πάνω ξεκίνησε πριν από ένα αιώνα περίπου η συστηματική προσπάθεια καλλιέργειας της κυπριακής συνείδησης ως αντίβαρο στην προσπάθεια των Ελλήνων της Κύπρου για ένωση με την Ελλάδα.
Στο εξαιρετικό έργο του Ανδρέα Μακρίδη «Τα Οκτώ Κύματα του Κυπριωτισμού» (1) παρουσιάζονται με σαφήνεια οκτώ στάδια-κύματα του Κυπριωτισμού. Αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια:
• Οι ποικιλώνυμοι και ανώνυμοι απάτριδες και δοσιλόγοι που «μήδισαν» και συνεργάσθηκαν με τους κατακτητές ή καταπρόδωσαν το έθνος τους, θέτοντας τα προσωπικά τους συμφέροντα, τα προνόμια και την εύνοια του κατακτητή υπεράνω της εθνικής τους ταυτότητας και αξιοπρέπειας.
• Η συστηματική καλλιέργεια του κυπριωτιστικού πνεύματος από τη Μ. Βρετανία και την τοπική της Διοίκηση. Άξονες και στόχοι της αγγλικής αποικιοκρατίας υπήρξαν: η διαφθορά και παρακμή της ελληνικής συνείδησης των Κυπρίων, η απομάκρυνση τους από τον πόθο της Ένωσης και την Ελλάδα (διαίρει και βασίλευε) η εμφύλια διάσπαση και ρήξη, που θα εδραίωναν και θα διαιώνιζαν την αγγλική κυριαρχία στο νησί.
• Το οικονομικό κατεστημένο , το οποίο συνθέτουν δεξιοί και αριστεροί μεγαλοεπιχειρηματίες, οικονομικοί παράγοντες και κεφαλαιοκράτες.
• Ο αμερικανοκίνητος Κυπριωτισμός επανδρωμένους από αμερικανόθρεφτους πανεπιστημιακούς και μεγαλοεπιχειρηματίες, εμφανίζεται ως προοδευτική ελίτ και ως η μόνη ασφαλής γέφυρα προς τη λύση του Κυπριακού.
• Η πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη του ΑΚΕΛ… Η ψυχοπαθολογική αυτή μετάλλαξη ερμηνεύει το αρρωστημένο μίσος, μερικών Ακελικών, για την ελληνική σημαία, τον εθνικό μας ύμνο, το Ελληνικό έθνος, τους Ελλαδίτες κτλ, και ταυτόχρονα μεγενθύνει την συνείδηση του ουτοπικού Κυπριωτισμού τους.
• Η συστηματική καλλιέργεια του κυπριωτιστικού πνεύματος από τη Μ. Βρετανία και την τοπική της Διοίκηση. Άξονες και στόχοι της αγγλικής αποικιοκρατίας υπήρξαν: η διαφθορά και παρακμή της ελληνικής συνείδησης των Κυπρίων, η απομάκρυνση τους από τον πόθο της Ένωσης και την Ελλάδα (διαίρει και βασίλευε) η εμφύλια διάσπαση και ρήξη, που θα εδραίωναν και θα διαιώνιζαν την αγγλική κυριαρχία στο νησί.
• Το οικονομικό κατεστημένο , το οποίο συνθέτουν δεξιοί και αριστεροί μεγαλοεπιχειρηματίες, οικονομικοί παράγοντες και κεφαλαιοκράτες.
• Ο αμερικανοκίνητος Κυπριωτισμός επανδρωμένους από αμερικανόθρεφτους πανεπιστημιακούς και μεγαλοεπιχειρηματίες, εμφανίζεται ως προοδευτική ελίτ και ως η μόνη ασφαλής γέφυρα προς τη λύση του Κυπριακού.
• Η πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη του ΑΚΕΛ… Η ψυχοπαθολογική αυτή μετάλλαξη ερμηνεύει το αρρωστημένο μίσος, μερικών Ακελικών, για την ελληνική σημαία, τον εθνικό μας ύμνο, το Ελληνικό έθνος, τους Ελλαδίτες κτλ, και ταυτόχρονα μεγενθύνει την συνείδηση του ουτοπικού Κυπριωτισμού τους.
• Ο όψιμος «εθνικόφρων» Κυπριωτισμός της δεξιάς… ξεπεσμένοι αυτοί «ευπατρίδες» συγκροτούν την συνομοταξία του «δεξιού οπορτουνισμού», που υποτάσσει τις εθνικές πραγματώσεις στις κομματικές και προσωπικές προτεραιότητες και στον ουτοπικό ρεαλισμό.
• Το Πανεπιστήμιο Κύπρου…, που έχει εξελιχθεί σε αιχμή του κυπριωτιστικού δόρατος.
Μαζί με τα πιο πάνω θα ήταν παράλειψη μας να μην αναφέρουμε την πολιτική μετάλλαξη του «εθνάρχη» - ποιού έθνους άραγε;- Μακαρίου ο οποίος για να συντηρήσει την εξουσία του έναντι των πολιτικών του αντιπάλων αγκάλιασε τον κυπριωτικό ανθελληνισμό και τον πρόσδεσε στις βαθύτερες δομές του κράτους. Το νεοσύστατο κράτος του 1960 πριμοδότησε τον Κυπριωτισμό κυνηγώντας και συχνά εξοντώνοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους οδηγώντας μας στον σχεδόν εμφύλιο πόλεμο. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ έδωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο σε όλες τις δράσεις κράτους και παρακράτους την περίοδο 1960-1974 προωθώντας τον Κυπριωτισμό και τον ανθελληνισμό ως το αντίβαρο στην αντιπολίτευση ενάντια στον «εθνάρχη».• Το Πανεπιστήμιο Κύπρου…, που έχει εξελιχθεί σε αιχμή του κυπριωτιστικού δόρατος.
Η δράση της χούντας και οι άφρονες πραξικοπηματίες που μαζί με τον «εθνάρχη» άνοιξαν την κερκόπορτα στην τουρκική εισβολή έδωσαν νέα εφόδια στον κυπριακό εθνικισμό. Παρά την καταστροφή όμως ο εθνικισμός των Κυπραίων ουδέποτε αγκαλιάστηκε από την πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων οι οποίοι και δεν σύγχυσαν την εθνική τους ταυτότητα και προέλευση με την κρατική υπόσταση. Ο κυπριακός εθνικισμός λαθροβιούσε στους κόλπους του ΑΚΕΛ, της νομενκλατούρας του, της οργανωμένης νεολαίας του και στα διάφορα εξωκοινοβουλευτικά τους φερέφωνα.
Ο κυπριακός εθνικισμός γνώρισε τη μεγαλύτερη έξαρση του κατά τη διάρκεια της προσπάθειας επιβολής του σχεδίου Ανάν. Τα χρήματα του ιμπεριαλισμού διοχετεύτηκαν άφθονα στα άτομα και οργανώσεις εκείνες οι οποίες αγκάλιαζαν τον Κυπροεθνικισμό. Πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, κεφαλαιοκράτες, ιεράρχες, εξωκοινοβουλευτικές ομάδες δήθεν προοδευτικών και δήθεν αναρχικών έγιναν οι σημαιοφόροι της εκστρατείας του «Ναι» στη βάση του κυπριωτικού ιδεολογήματος των. Το κόμμα του «τζιαι» και του «sh» - η χρήση των Greeklish είναι αλληλένδετη με τον Κυπροεθνικισμό - ξεσάλωσε προσπαθώντας με λύσσα να επιβάλει τη λύση διζωνικής στην πατρίδα μας.
Η απόρριψη του σχεδίου και η αποκάλυψη των στενών σχέσεων των οπαδών του Ναι με τις χρηματοδοτήσεις του ιμπεριαλισμού έδωσε ένα μικρό διάστημα ανακούφισης στο λαό μας.
Η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην εξουσία αναπτέρωσε τον κυπριακό εθνικισμό δίδοντας του για πρώτη φορά επίσημα ερείσματα στο κράτος και καθιστώντας ουσιαστικά πολλές από τις κρατικές δομές έρμαιο των Κυπραίων εθνικιστών.
Οι εθνικιστές Κυπραίοι με την αρωγή της Χριστόφειας κυβέρνησης και των φίλιων ιμπεριαλιστικών και κεφαλαιοκρατικών δυνάμεων έχουν αργά και σταθερά διαβρώσει τις δομές του κράτους. Μέσα τις κρατικές δομές, μέσα από τις χρηματοδοτούμενες made in Foreign Όφις,USAID και PRIO «προοδευτικές» προσπάθειες και μέσα από τη δράση των εθνικιστών καθηγητών του πανεπιστημίου Κύπρου προωθούν τα ιδεολογήματα του κυπριακού εθνικισμού με υπέρτατο στόχο τη διάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας και την αντικατάσταση της με ένα νέο μόρφωμα στο οποίο εκείνοι θα είναι η εξουσία και ο Κυπριωτισμός η κυρίαρχη ιδεολογία.
Η διζωνική αποτελεί την προσπάθεια ολοκλήρωσης του κυπριακού εθνικισμού με τη δημιουργία του κράτους-έθνους των Κυπραίων και τον απόλυτο έλεγχο του από τους ιδίους και με τη βοήθεια των διεθνών τους ιμπεριαλιστών πατρόνων. Ήδη μεγάλα τμήματα του κράτους και των θέσεων εξουσίας και κέντρων λήψεως αποφάσεων βρίσκονται στα χέρια των.
Για πρώτη φορά στην ιστορία μας το κράτος χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την αποδόμηση της ελληνικής εθνικής συνείδησης των Κυπρίων και τη δημιουργία μιας νέας πλαστής κυπριακής εθνικής ταυτότητας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου επιχειρείται η συστηματική παραχάραξη της ιστορίας, η δημιουργία της νέας κυπριακής συνείδησης και η προσάρτηση της Κύπρου στο άρμα της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η πορεία του προέδρου μέσα από μυστικές συνομιλίες και μέσα από συμφωνίες με τα ανδρείκελα της κατοχής σε αντιπαράθεση με το σύνολο του λαού αποσκοπεί στην πολιτική ολοκλήρωση του κυπριακού εθνικισμού ακόμη και κάτω από τη νέο-Οθωμανική μπότα.
Έτσι εξηγείται και η εμμονή του προέδρου να φάει ψάρι στο Βόσπορο με το νέο-σουλτάνο, έτσι εξηγούνται οι αναφορές του για εισβολές των μητέρων πατρίδων both (2), η εμμονή για λύση κυπριακής ιδιοκτησίας, έτσι γίνεται κατανοητή και η εμμονή της Υπουργού Εμπορίου να συνδέσει την Κύπρο ενεργειακά με την κατοχική «νέα Οθωμανική αυτοκρατορία».
Οι Κυπραίοι εθνικιστές αγκαλιάζουν ως modus vivendi την ιδέα: «Κάλλιο φέσι τούρκικο παρά κράτος ελληνικό». Και μας οδηγούν προς την καταστροφή…
Μέσα στο παρόν ιστορικό πλαίσιο καθίσταται επιτακτική η ανάγκη μελέτης του φαινομένου κυπριακός εθνικισμός, η ανάλυση των επιμέρους στοιχείων που τον συνθέτουν και η αποκάλυψη στο λαό μας και διεθνώς των χαρακτηριστικών που τον διέπουν και των μεθόδων που χρησιμοποιεί.
Εξίσου σημαντική είναι και η ανάγκη αποκάλυψης των οργανώσεων και των προσώπων των κυπριακών εθνικιστικών οργανώσεων που σε συνεργασία με το Κεφάλαιο, τον Ιμπεριαλισμό και τις δυνάμεις Κατοχής προωθούν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την Εθνοκάθαρση των Ελληνοκυπρίων.
Ο αγώνας ενάντια στον κυπριακό εθνικισμό θα καθορίσει το μέλλον της πατρίδας μας και την επιβίωση ή όχι του Ελληνισμού στη μικρή γωνιά της ανατολικής Μεσογείου «ου μ’ εθέσπισεν οικείν Απόλλων». (3)
Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~~~
Πηγές
--------
1.Τα Οκτώ Κύματα του Κυπριωτισμού, Ανδρέα Μακρίδη, Λευκωσία: Αιγαίον 2009
2. Από την ομιλία στο Brooking η περίφημη δήλωση Χριστόφια. Στο δημόσιο διάλογο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ανιστόρητη δήλωση ότι η Ελλάδα εισέβαλε στην Κύπρο. Αγνοήθηκε σχεδόν παντελώς η πολιτική τοποθέτηση του προέδρου με τη χρήση της φράσης «so-called». Για τον Κυπροεθνικιστή μας πρόεδρο η Ελλάδα δεν είναι μητέρα πατρίδα! :
«And, of course, the involvement at the end of the day of the three guarantor powers which all played a negative role unfortunately towards the developments in Cyprus, the two so-called main lands, in fact, invaded both.»
http://www.brookings.edu/~/media/Files/events/2010/0927_cyprus/20100927_cyprus.pdf
3. Από την τραγωδία του Ευριπίδη «Ελένη» πηγή έμπνευσης του Γιώργου Σεφέρη για το «Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ’» το οποίο και αφιέρωσε στον κόσμο της Κύπρου:
Τεύκρος: «... ες γην εναλίαν Κύπρον, ου με θέσπισεν οικείν Απόλλων, όνομα νησιωτικόν Σαλαμίνα θέμενον της εκεί χάριν πάτρας.»
Ολόκληρο το Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ’ εδώ:
http://www.scribd.com/doc/9990047/-
http://cyprus.calyx.com/node/90
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου