Νομίζετε, γεννήθηκαν με κακά γονίδια;

Ο Άριστος Μιχαηλίδης βάζει τον δάκτυλον επί του τύπου των ήλων. Στον σημερινό Φιλελεύθερο.

Άριστος Μιχαηλίδης: Νομίζετε, γεννήθηκαν με κακά γονίδια;

Είναι κουραστικές πια οι επαναλαμβανόμενες αναλύσεις και οι αφορισμοί για την παραβατικότητα των νέων, οι οποίοι κάθε φορά φροντίζουν να μας εκπλήττουν όλο και πιο δυσάρεστα. Όπως και τις μέρες του Πάσχα, με περισσότερες ακραίες επιπολαιότητες, με φωτιές και βανδαλισμούς σε σχολεία και σε ιδιωτικές περιουσίες ή και σε μουσουλμανικό τέμενος και χριστιανική εκκλησία, με περισσότερες επικίνδυνες κροτίδες, με περισσότερα ναρκωτικά, με περισσότερες τροχαίες παραβάσεις… Κάθε φορά, διαπιστώνουν οι μεγάλοι την παραβατικότητα των μικρών και θρηνούν για την κατάντια τους.

Αλλά, η υποκρισία έπρεπε να έχει κι ένα όριο. Δεν έχει μεγαλώσει ξαφνικά μια γενιά, με γονίδια παραβατικότητας και τώρα βρίσκεται στο απόγειο της εγκληματικής απόδοσης της. Δεν είναι γεννημένοι κακοποιοί ή, έστω, ταραξίες οι νέοι σήμερα. Είναι απλώς αυτοί που μεγάλωσαν στο περιβάλλον, που τους έκτισαν οι παλιότεροι, οι γονείς τους, οι δάσκαλοι τους, οι ιερείς τους, οι πολιτικοί τους. Τι περίμεναν άραγε οι μεγάλοι όταν έστηναν τον κόσμο τους; Όταν, μεγάλωναν παιδιά μέσα στην απόλυτη ασυδοσία, δεν γνώριζαν ποια θα ήταν τα αποτελέσματα; Όταν τους αρρωσταίνουν στα γήπεδα με ομάδες - θρησκείες, για να εκμεταλεύονται πολιτικά το φανατισμό τους, δεν ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα ήταν εκτός ελέγχου και θα απειλούσαν ακόμα και ανθρώπινες ζωές στο όνομα της ομάδας; Όταν βιώνουν τον εξευτελισμό των θεσμών, της ιστορίας, της ταυτότητας, όταν μεγαλώνουν μέσα στην ασέβεια και την άκρατη αμετροέπεια, όταν τα πρότυπα τους είναι όσοι διαπρέπουν σε ανευθυνότητα και λαμογιές, πώς θα αντιδράσουν; Και δεν είναι θεωρίες αυτά. Είναι η ζωή μας όλη κι ας την αναλογιστεί ο καθένας. Ποιοι γονείς γνωρίζουν ότι τα ανήλικα παιδιά τους ξενυχτούν σε μια πλατεία για να φρουρούν δήθεν τα ξύλα της λαμπρατζιάς και δεν αντιδρούν; Το βρίσκουν φυσιολογικό; Ποιοι γονείς μεγάλωσαν παιδιά, που τα έβλεπαν να βγαίνουν για διασκέδαση μετά τα μεσάνυκτα και το θεωρούσαν λογικό; Ποιοι δάσκαλοι ρώτησαν μαθητές τι έγινε το 55 - 59 και δεν ανησύχησαν από τις απαντήσεις που πήραν; 

Ποιοι πολιτικοί αρχηγοί έδωσαν αρχές και αξίες στην κοινωνία με τη συμπεριφορά τους; Αυτοί που δεν πληρώνουν ούτε τα πρόστιμα της τροχαίας διότι έχουν ασυλία; Ή αυτοί, που διορίζουν τις κόρες και τους γιούς τους σε βολικές θεσούλες κι ας μαστίζει τους άλλους η ανεργία; Λέτε να μην επηρέασε την αίσθηση της ευθύνης των νέων, η στάση της πολιτικής ηγεσίας για την τραγωδία της 11ης Ιουλίου; Νομίζετε ότι δεν παρακολουθούν τη συμπεριφορά των μεγάλων στα μείζονος σημασίας ζητήματα; Στο Κυπριακό, στην οικονομία, στα ρουσφέτια, στην κομματική υστεροβουλία, στις κοινωνικές κραιπάλες, στην παιδεία; Παρακολουθούν κι απογοητεύονται κι αντιδρούν ακριβώς σαν την ομοιοπαθητική ιατρική. Ασυδοσία, βλέπουν γύρω τους, ασυδοσία εκδηλώνουν. Και γίνονται επιπόλαιοι και ασεβείς. Καίνε μια σχολική αίθουσα για να κάνουν πλάκα. Ξυλοκοπούν έναν «αντίπαλο» γιατί το θεωρούν φυσιολογικό. Και, προπάντων, ατιμώρητο. Όπως ατιμώρητα είναι όλα όσα κάνουν οι μεγάλοι στα δικά τους μέτρα. Όταν σκοτώνονται δεκατρείς αθώοι συνάνθρωποι τους. Όταν οι γονείς τους περνούν στην ανεργία. Όταν οι «νονοί» είναι ανενόχλητοι. Όταν τους λένε πως η πατρίδα είναι τελειωμένη υπόθεση… Γιατί να περιμένουμε αυτοί να είναι περισσότερο υπεύθυνοι;