Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΤΗΣ

του Δημοσθένη Κυριαζή,  Φυσικού-Ηλεκτρονικού

Την περίοδο αυτή βιώνουμε μια βαθειά κρίση σε όλους σχεδόν  τους τομείς· στην οικονομία,  την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, την παιδεία, τη λειτουργία του κράτους, την απονομή δικαιοσύνης, την παροχή υπηρεσιών υγείας, την…., την…..
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι από το σύνολο αυτών των κρίσεων κυρίαρχη κρίση είναι η οικονομική.  Όμως αυτό το συμπέρασμα  είναι λάθος γιατί μεταξύ των κρίσεων  υπάρχει ισχυρή αλληλεπίδραση και ανατροφοδότηση· η μια κρίση ανατροφοδοτείται και μεγεθύνεται από την άλλη. Ανάγκη συνεπώς είναι να βρούμε τη βαθύτερη αιτία,  τη μητέρα αυτών των κρίσεων και να την ακυρώσουμε. Τότε μόνο θα υπερβούμε, αποτελεσματικά και οριστικά, την κρίση.    Ποιά όμως είναι η βαθύτερη αιτία όλων αυτών των κρίσεων ;

Στο ερώτημα αυτό έχουν δοθεί διάφορες  απαντήσεις, σύμφωνα με τις οποίες η βαθύτερη αιτία είναι:
-  Η χαμηλή μέση κατά κεφαλή πνευματική και ηθική καλλιέργεια των πολιτών· η προβληματική παιδεία μας.
-  Οι λαθεμένες επιλογές των πολιτών για την ανάδειξη των αντιπροσώπων μας, στους οποίους αναθέτουμε την άσκηση της εξουσίας.
-  Η πονηρή και ιδιοτελής νοοτροπία των Ελλήνων η οποία ιεραρχεί  ως κορυφαία αξία το ατομικό συμφέρον· το κοινό των πολιτών  συμφέρον, το δίκαιο, το ηθικό,  είναι μεγάλες αξίες αλλά η τήρηση τους δεν αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση δική μας, αλλά όλων των άλλων.
Οι παραπάνω αιτίες παρ’ ότι, και σημαντικές και αληθείς είναι, δεν αποτελούν τη μητέρα των κρίσεων, αλλά αποτελούν τα παιδιά μιας άλλης βαθύτερης κρίσης· δεν αποτελούν την ασθένεια αλλά τα συμπτώματα της ασθένειας.
Βαθύτερη αιτία της κρίσης είναι τα εγγενή χαρακτηριστικά  του πολιτικού μας συστήματος · είναι οι θεσμοί του πολιτεύματος και ειδικότερα του Συντάγματος, που είναι ο Νόμος των Νόμων· που είναι ο Κορυφαίος Νόμος από το οποίον επάγονται αλλά και περιορίζοντα όλοι οι υπόλοιποι νόμοι και κανόνες του πολιτικού μας συστήματος.  Αυτή την αιτία πρέπει να ακυρώσουμε.
Για την κατανόηση των ριζικών συνταγματικών αλλαγών, που πρέπει να πραγματοποιηθούν, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε, πολύ συνοπτικά,  τους στόχους, και τα προβλήματα του Συντάγματος.  
Στρατηγικός στόχο του Συντάγματος είναι να επάγει και να περιορίζει  όλους τους  υπόλοιπους θεσμούς που οι άρχοντες αποφασίζουν. Αυτός όμως ο στόχος, υποβαθμίζεται  από το ίδιο το πολιτικό μας σύστημα. Τούτο συμβαίνει γιατί αυτοί που εγκρίνουν τους νόμους και αυτοί που εγκρίνουν τις αλλαγές του Συντάγματος,  είναι οι ίδιοι άνθρωποι· οι βουλευτές.
Ο ανωτέρω θεσμός ως αντίθετος προς την αρχή: «ο ελέγχων δεν μπορεί να είναι και ελεγχόμενος»,  με το πέρασμα των χρόνων μετασχημάτιζε  το Σύνταγμα, από θεσμό ελέγχου των ασκούντων την εξουσία και προστασίας των πολιτών, σε θεσμό προστασίας περισσότερο των αρχόντων παρά των πολιτών. Ειλικρινά δεν ξέρω πότε το σύνταγμα αποτελούσε αποτελεσματικότερο θεσμό  έλεγχου των αρχόντων· στις συνταγματικές μοναρχίες ή στις σημερινές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες ;
Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι  η σημερινή δημιουργία και η  εφαρμογή του Συντάγματος, απαιτεί την υπέρβαση ενός φυσικού νόμου σύμφωνα με τον οποίο,  «Το δημιούργημα δεν μπορεί να υπέρκειται του Δημιουργού του» .
Πώς μπορεί όμως να υπερβούμε αυτή τη νομοτέλεια ώστε το Σύνταγμα να υπέρκειται των δημιουργών του / εκπροσώπων μας ;
Αυτή η υπέρβαση προσεγγίζεται  μόνο με ένα τρόπο· με τη διάχυση του  στάτους του δημιουργού  του Συντάγματος σε όλους τους πολίτες.  Τέτοια υπέρβαση επιχειρείται σε διάφορες χώρες, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία, όπου η έγκριση αλλαγών του Συντάγματος γίνεται με Δημοψήφισμα.
Οι θεσμοί που υπάρχουν στη Χώρα μας, για την αντιμετώπιση των προαναφερθέντων – Συντακτική Βουλή, αυξημένη πλειοψηφία αποφάσεων της Βουλής – είναι σίγουρα αναγκαίοι αλλά, όπως λέμε στα μαθηματικά,  «είναι αναγκαίοι αλλά όχι και ικανοί» .
Λογικές σαν αυτές που προαναφέραμε, ο λαός μας τις χαρακτηρίζει σκωπτικά με το απόφθεγμα: «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει».
Βαθύτερη συνεπώς αιτία όλων των κρίσεων που σήμερα βιώνουμε, είναι το Σύνταγμα και οι «επαγόμενοι και περιοριζόμενοι  από το Σύνταγμα»  θεσμοί. Το σύνταγμα  είναι το όχημα που χρησιμοποίησε το πολιτικό καταστημένο και αύξησε την εντροπία [i] του πολιτικού μας συστήματος στο σημερινό επίπεδο.
Είναι ίσως χρήσιμο να θυμίσουμε ότι αύξηση της εντροπίας ενός συστήματος  σημαίνει πάντα, αύξηση της αποδόμησης τους και μείωση της ικανότητας τους παραγωγής ωφελίμου έργου.
Στις θετικές επιστήμες – Θερμοδυναμική, Στατιστική Μηχανική, Πληροφορική – η εντροπία αποτελεί μετρήσιμο μέγεθος,  που ορίζεται με μαθηματικό φορμαλισμό. Το ίδιο όμως δεν συμβαίνει, ή ακριβέστερα δεν συμβαίνει σήμερα,  στις επιστήμες της Κοινωνιολογίας, της Πολιτικής, της Νομικής. Αυτή όμως η έλλειψη δεν είναι ίσως πολύ σημαντική, γιατί ο σημερινός βαθμός αποδόμησης των συστημάτων αυτών, είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού· γιατί οι πολίτες βιώνουν καθημερινά το  βαθμό αποδόμησης που υπάρχει σε αυτά.
Στη λογική των προαναφερθέντων, «Η Πρωτοβουλία για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή, ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ» αποτελεί μία ιδιαίτερα σημαντική ενέργεια διότι:

1. Η πρωτοβουλία προέρχεται από τους πολίτες, των οποίων  η ισχύς είναι αυθεντική και μόνιμη γιατί  αποκτήθηκε από φυσικούς νόμους· γιατί αποτελεί δώρο της Φύσεως και του Θεού. Αντίθετα η ισχύς των αντιπροσώπων είναι εικονική και προσωρινή γιατί αποτελεί προνόμιο που αποκτήθηκε από  ανθρώπινους και όχι φυσικούς νόμους.
2. Η πρωτοβουλία σκοπεύει να θεραπεύσει τη βασική αιτία της κρίσης, την ασθένεια και όχι τα συμπτώματα της.

Μακάρι οι άνθρωποι να πιστέψουν τα προαναφερθέντα και να επιδιώξουν την οριστική υπέρβαση της κρίσης, ακυρώνοντας την πραγματική  αιτία της.
  

---

[i] Η Εντροπία είναι ένα μετρήσιμο φυσικό μέγεθος, που στις θετικές επιστήμες – Θερμοδυναμική, Στατιστική και Κβαντική Μηχανική, Πληροφορική –  εκφράζεται με μαθηματικό φορμαλισμό, γεγονός που έχει σαν συνέπεια την περιορισμένη χρήση της στα κοινωνικά και πολιτικά συστήματα.  Σε μία γενικότερη, απλή και κατανοητή προσέγγιση: Εντροπία είναι το μέγεθος που εκφράζει το βαθμό αποδόμησης όλων των συστημάτων. Αύξηση της εντροπίας σημαίνει,  αύξηση της αποδόμησης των συστημάτων ή μείωση της ικανότητας τους για παραγωγή «ωφέλιμου έργου». Το σημερινό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της χώρας μας, αποτελεί  χαρακτηριστικό  παράδειγμα συστήματος με υψηλή εντροπία· παράδειγμα  συστήματος που υστερεί σε παραγωγή ωφέλιμου έργου.
Σημείωση. Περισσότερες πληροφορίες τόσο για την εντροπία των πολιτικών συστημάτων, όσο και για την ανάγκη ριζικής αλλαγής του Συντάγματος, μπορεί κάποιος να βρει, στους παρακάτω συνδέσμους :
Άμεση Δημοκρατία• Το πολίτευμα της χαμηλής Εντροπίας,  http://www.dd-democracy.gr/article.asp?Id=67
Ανάγκη για αλλαγή της φιλοσοφίας του Συντάγματος,   http://www.dd-democracy.gr/article.asp?Id=81

 http://www.neosyntagma.net/?p=665