ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΔΑΜΕΡΙΟΥ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΕΩΝ
«ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΚΥΛΙΝΑ»
Θ΄ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΝΕΩΝ
ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
25-31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011
ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΔΑΜΕΡΙΟΥ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΕΩΝ
«ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΚΥΛΙΝΑ»
Θ΄ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΝΕΩΝ
ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
25-31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
«Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ ὁ Θεός» (Ψαλμ.41,1).
«Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ ὁ Θεός» (Ψαλμ.41,1).
Ἦταν κοινή ἡ διαπίστωση, ὅτι αὐτός ὁ στίχος τοῦ ψαλμωδοῦ ἐκφράζει τήν οὐσία τοῦ φετινοῦ ἀφιερώματος τῆς Θ΄Λειτουργικῆς Συνάντησης Νέων «ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΠΗΓΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΣ», πού πραγματοποιήθηκε στό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Μεγάλης Παναγίας Χαλκιδικῆς 25-31 Ἰουλίου 2011 μέ τίς εὐλογίες τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. Νικοδήμου.
Στή Συνάντηση συμμετεῖχαν νέοι ἀπό τήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καί τίς Μητροπόλεις Ἱερισσοῦ, Κασσανδρείας, Καισαριανῆς, Λαρίσης, Δημητριάδος, Ζιχνῶν, Θεσσαλονίκης, Κηφησίας, Νεαπόλεως-Σταυρουπόλεως, Τρίκκης.
Εἷχαν τήν εὐκαιρία νά συμμετάσχουν στίς καθημερινές ἀκολουθίες, τοῦ Ὄρθρου, Ἑσπερινοῦ, Ἀποδείπνου, Χαιρετισμῶν καί καθημερινῆς Θείας Λειτουργίας.
Παράλληλα παρακολούθησαν λειτουργικά τά ἔθιμα τοῦ θυμιάματος, τοῦ προσφόρου, τῶν κολλύβων καί τοῦ κομβοσχοινίου.
Ἐπισκέφθηκαν τό Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Ἀπολλωνία, τό Κάστρο τῆς ἀρχαίας Ἀρέθουσας, τό προσκύνημα τῆς Ἁγίας Μαρίνας στήν Ρεντίνα καί τό Περιβαλλοντικό Κέντρο Ἐνημέρωσης γιά τίς λίμνες Βόλβη καί Κορώνεια.
Οἱ εἰσηγήσεις μέ βάση τό γενικό θέμα, πού ἔγιναν ἦταν οἱ ἐξῆς:
• «Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς «Ὁ χρόνος καί ἡ αἰωνιότητα χωρίς Χριστό εἶναι κόλαση» ἀπό τόν Παν/το Πρωτοσύγκελλο Ἀρχιμ. Χρυσόστομο Μαϊδώνη
• «Οἱ Δεσποτικές Ἑορτές» ἀπό τόν Αἰδ. π. Κων/νο Πλευράκη
• «Οἱ Θεομητορικές Ἑορτές» ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ἱερισσοῦ κ. Νικοδήμον.
• «Οἱ Ἑορτές τῶν Ἁγίων» ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ
• «Πῶς γιορτάζουμε τίς Ἑορτές» ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. Μεθόδιο Ἀλεξίου
• «Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς «Ὁ χρόνος καί ἡ αἰωνιότητα χωρίς Χριστό εἶναι κόλαση» ἀπό τόν Παν/το Πρωτοσύγκελλο Ἀρχιμ. Χρυσόστομο Μαϊδώνη
• «Οἱ Δεσποτικές Ἑορτές» ἀπό τόν Αἰδ. π. Κων/νο Πλευράκη
• «Οἱ Θεομητορικές Ἑορτές» ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ἱερισσοῦ κ. Νικοδήμον.
• «Οἱ Ἑορτές τῶν Ἁγίων» ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ
• «Πῶς γιορτάζουμε τίς Ἑορτές» ἀπό τόν Παν/το Ἀρχιμ. Μεθόδιο Ἀλεξίου
Μέ βάση τίς εἰσηγήσεις καί τίς συζητήσεις κατέλειξαν στά παρακάτω πορίσματα, πού θέλουν νά τά μοιρασθοῦν μέ τούς ὑπόλοιπους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Α. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
1. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τό Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι πηγή κάθε Ἑορτῆς καί χαρᾶς μέσα στήν Ἐκκλησία.
1. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τό Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι πηγή κάθε Ἑορτῆς καί χαρᾶς μέσα στήν Ἐκκλησία.
2. Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἀφορμές γιά νά μετέχουμε στήν ὡραιότητα τοῦ Θεοῦ καί γίνονται πηγές ζωῆς καί χαρᾶς, ὅταν ἑορτάζονται ὅπως θέλει ὁ Κύριος «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ».
3. Σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς «ὁ χρόνος χωρίς Χριστό εἶναι κόλαση, ὅπως καί ἡ αἰωνιότητα χωρίς Χριστό εἶναι Κόλαση». Ὁ ἐρχομός τοῦ Χριστοῦ στό κόσμο εἶναι ἡ εἴσοδος τοῦ Αἰωνίου μέσα στό κόσμο τῆς φθορᾶς. Ἡ Ἐκκλησία μέ τίς Ἑορτές μεταβάλλει τό χρόνο σέ προετοιμασία γιά τήν αἰωνιότητα. Κι ὁ χρόνος λαμβάνει τίς πραγματικές του διαστάσεις ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο γιά νά τόν χρησιμοποιήσει ὡς ἐργαλεῖο γιά τήν αἰωνιότητα.
4. Ἡ Ἐκκλησία μας δίνει τή δυνατότητα νά ἔχουμε ἑορτή κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Τήν μεταμόρφωση τοῦ κοσμικοῦ χρόνου πέτυχε Ἑκκλησία διά τοῦ Ἑορτολογίου . Ὁ κατάλογος τῶν ἡμερῶν μετατρέπεται σέ κατάλογο ἑορτῶν. Ἔτσι ἡ ἡμέρα μετατρέπεται σέ ἑορτή καί τό ἡμερολόγιο σέ ἑορτολόγιο. Ἔτσι ὁ βίος τοῦ πιστοῦ γίνεται μιά διαρκής ἑορτή.
5. Σέ κάθε Θεία Λειτουργία ἔχουμε ἑορτή, γιατί ξαναζοῦμε τό σχέδιο τῆς Οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὡς τή Δευτέρα Παρουσία. Μετέχουμε στό κοινό τραπέζι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
6. Κάθε Κυριακή εἶναι ἑορτή. Κάθε ακολουθία τοῦ νυχθημέρου εἶναι ἑορτή.
7. Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή τοῦ χριστιανοῦ εἶναι πηγή χαρᾶς καί ζωῆς.
8. Ὁ Λειτουργικός χρόνος μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ δυνατότητατα βίωσης ἑνός γεγονός τῆς σωτηρίας στό σήμερα. «Σήμερον γεννᾶται ἐκ παρθένου», «Σήμερον κραμᾶται ἐπί ξύλου». Μέ τήν ἑορτή ζοῦμε στό σήμερα τό συγκεκριμένο γεγονός από τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας ἤ τῶν Ἁγίων.
9. Μέ τίς Δεσποτικές Γιορτές συμετέχουμε στή Θεανθρώπινη ζωή τοῦ Χριστοῦ. Στή διάρκεια ἑνός ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους βιώνουμε τήν ἐπίγεια ζωή τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Γέννηση ἕως τήν Ἀνάληψη.
10. Μέ τίς Θεομητορικές Ἑορτές μετέχουμε στή ζωή τῆς Μητέρας μας Παναγίας.
11. Μέ τίς Ἑορτές τῶν Ἁγίων συμμετέχουμε στή χαρά τῆς νίκης τους, στή χαρά γιά δυνατότητα τῆς ἁγιότητος καί στή χαρά πού ζοῦν οἰ Ἅγιοι στήν αἰωνιότητα.
12. Οἱ ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχουν τεράστια παιδαγωγική ἀξία. Οἱ ὕμνοι, τά ἀναγνώσματα, οἱ εἰκόνες, τό κήρυγμα, τά ἔθιμα κάθε Ἑορτῆς μορφώνουν καί παιδαγωγοῦν τούς χριστιανούς. Καί ἡ ἐπανάληψη τους κάθε χρόνο βοηθᾶ στήν βιωματική προσέγγιση τῆς Ἑορτῆς. Κάθε ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἁπλά ἡ ἀνάμνηση ἑνός γεγονότος, πού ἔχει ξεθωριάσει μέσα στό πέρασμα τῶν χρόνων, ἀλλά καί ἡ προσωπική συμμετοχή τοῦ χριστιανοῦ στό γεγονός αὐτό.
13. Χαρά εἶναι ὁ ὀμορφιά τῆς ζωῆς, ἡ ἀγάπη γιά τή ζωή, ἡ πλήρης ἱκανοποίηση γιά τή ζωή. Ὅσοι γνωρίζουν τό Χριστό γνωρίζουν τήν ὀμορφιά, τήν ἀληθινή χαρά. Τό Ἅγιο Πνεύμα μεταδίδει τή Χάρη, τή Χαρά καί τήν Ὀμορφιά.
14. Διαπιστώνουμε, ὅτι σήμερα οἱ Ἑορτές ἔχουν ἐκκοσμικευθεῖ καί δέν βιώνονται χριστιανικά.
15. Ἐνῶ τό κέντρο κάθε ἑορτῆς εἶναι τό πρόσωπο πού ἑορτάζεται καί οἱ ἀκολουθίες καί κυρίως ἡ Θεία Λειτουργία, ἐκκοσμικευμένοι χριστιανοί δίνουν περισότεροι σημασία σέ κάποια ἔθιμα, στήν διασκέδαση καί καταντᾶ ἡ ἑορτή ἀφορμή ἀμαρτίας.
Β. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Β. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Εἶναι ἀνάγκη οἱ Ποιμένες καί οἱ λαϊκοί συνεργάτες τῆς Ἐκκλησίας νά περιφρουρήσουν τίς ἑορτές ἀπό τήν ἀλλοίωση.
2. Ἀνάγκη εἶναι νά παρθοῦν ποιμαντικά μέτρα γιά τήν διαφύλαξη τῆς οὐσίας τῶν Ἑορτῶν.
3. Φροντίδα πρέπει νά δειχθεῖ, γιά τήν μετάδοση καί τοῦ μηνύματος τῆς Ἑορτῆς μέ τό κατάλληλο κήρυγμα, μέ τόν ἔντυπο καί προφορικό λόγο.
4. Νά βοηθηθεῖ ὁ χριστιανός στή βίωση τοῦ ἑορταστικοῦ γεγονότος μέ τήν ἐξομολόγηση, τή νηστεία, τήν προσευχή, τήν ἀγρυπνία καί τήν προετοιμασία γιά τή συμμετοχή στά ἄχραντα μυστήρια.
5. Οἱ γιορτές καί τά πανηγύρια τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι πρέπει νά εἶναι ἀφορμές γιά τή σφυριλάτηση τῶν δεσμῶν τῆς ἑνότητας καί τῆς ὁμοψυχίας τοῦ λαοῦ.
6. Πρέπει νά ἀντισταθοῦμε στήν εἰσαγωγή νέων κοσμικῶν ἑορτῶν, π.χ. γιορτή τῆς μητέρας, γιορτή τῆς τρίτης ἡλικίας, γιορτή τῆς σαρδέλλας, γιορτή τοῦ κρασιοῦ, γιορτή τῆς πατάτας, γιορτή τοῦ κολοκυθιοῦ κ.ἄ. Αὐτές οἱ γιορτές τείνουν νά ἀντικαταστήσουν τίς Ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας καί χρειάζεται ἀντίσταση.
Πράγματι πηγές ὑδάτων, στίς ὁποῖες λαχταροῦν νά ξεδιψάσουν οἱ χριστιανοί εἶναι οἱ Ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας.
http://www.impantokratoros.gr/BB4B5ADB.el.aspxΠράγματι πηγές ὑδάτων, στίς ὁποῖες λαχταροῦν νά ξεδιψάσουν οἱ χριστιανοί εἶναι οἱ Ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου